بریده‌های کتاب درست حسابی دعوا کن

خشم در هیچ کدام از دو دسته عواطف منفی یا مثبت قرار نمی گیرد و جذابیت این قضیه خودش را کجا نشان می دهد؟ اینکه ما داریم راجع به علم عشق صحبت می کنیم. مفهوم این حرف این است که خشم گرچه معمولا تجربه خوشایندی نیست، شما را به سمت شریک زندگی تان سوق می دهد تا با او ارتباط بگیرید، وارد تعامل شوید و حرفتان را بزنید.

باید یادبگیریم قبل از حرف زدن درنگ کنیم، آنچه را که میخواهیم درباره اش صحبت کنیم، به دقت مرور کرده و تاثیر آن را بر شریک زندگی مان بسنجیم و آنگاه تصمیم بگیریم که آنچه را می خواهیم، مهربانانه تر بیان کنیم. ذهن آگاهی و مراقبه ابزارهای خوبی هستند که به ما یاد می دهند اوضاع را آرام کنیم. وقتی با دنده سنگین حرکت می کنیم، می توانیم قبل از بیان کلمات نادرست به آنها خوب فکر کنیم.

ما به خاطر تفاوت هایمان مشاجره می کنیم، اما این تفاوت ها دلیل عشقمان به یکدیگر نیز هستند.

خشم در عمل سودمند است و باید به آن احترام گذاشت. خشم احساسی طبیعی است و از دل اهداف نافرجام بیرون می زند و به همین خاطر اطلاعات بسیار خوب و سازنده ای در خود دارد ، اما مهم این است که بدون تحقیر یا انتقاد ابراز شود.

وقتی می جنگیم، باید سعی کنیم چیز بهتری خلق کنیم‌ هدف غایی تعارض همین است: خلق چیزی بهتر برای خویشتن، برای خود و شریک زندگی تان و برای جهان.

ما انسان هستیم و اشتباه می کنیم، اما می توانیم خود را اصلاح کنیم. می توانیم حوادث تاسف بار را به فرصتی یرای یادگیری و راهی برای عشق ورزی بهتر به یکدیگر تبدیل کنیم.

تنها راه قدرت گرفتن در رابطه این است که تاثیرپذیر باشید. قدرت واقعی زمان شکل می‌گیرد که بتوانید بده بستان کنید. یعنی با طرف مقابل-احساسات، نیازها و رویاهای او- با تکریم و احترام برخورد کنید، از دریچه نگاه او به مسائل بنگرید و در زمینه‌های خاصی انعطاف به خرج دهید تا نیازها و رویاهای او را برآورده کنید.تاثیر شگرفش این است که آنها آمادگی بیشتری پیدا می‌کنند تا به حرف‌های شما گوش دهند و انعطاف بیشتری هم برای تحقق نیازها و رویاهای شما نشان خواهند داد.

خواهان رابطه ای باشید که بتوانید در آن از رویاهای یکدیگر حمایت کنید. اگر رویاهای شما به هم پیوند بخورند، اوضاع بهتر خواهد بود.

گاهی ممکن است رویای شما کابوس شخص دیگری باشد

تاثیر گذاری از تاثیر پذیری نشئت می گیرد و سود مشارکتی هم از همین طریق حاصل می شود. از گرفتاری رها می شوید و هر دو به پیروزی می رسید.

با راه اندازی آزمایشگاه عشق در دانشگاه واشنگتن دریافتم: که آدم ها می توانند با مهربانی، عشق و آرامش با هم مشاجره و دعوا کنند.

تعارض بخش طبیعی از روابط انسانی است و لازمه ارتباط محسوب می‌شود.ما اغلب پائین بودن فتیله تعارض رامترادف خوشبختی می‌دانیم؛اما چنین نیست.فقدان تعارض نشان دهنده استحکام رابطه نیست و ممکن است در عمل نتیجه عکس داشته باشد.

انتقاد هیچ وقت سازنده نیست. آنچه انتقاد را از یک گلایه سازنده متمایز می کند، این است که انتقاد شخصیت طرف مقابل را هدف می گیرد. این یعنی شما به مشکلتان توجه نمی کنید؛ بلکه به شخصی که با او مشکل دارید می پردازید. چیزی به نام 《انتقاد سازنده》 وجود ندارد. انتقاد همیشه مخرب است.

دعوای ناخوشایندی که آن را پردازش نمی کنید حکم سنگ ریزه ته کفش را دارد. شما نمی توانید با آن به راه رفتن ادامه دهید، زیرا لنگ می زنید و درد می کشید. باید مکث کنید، بنشینید و آن را بیرون بیاورید.

همه ما با توشه کودکی وارد دوران بزرگسالی می شویم و این توشه را وارد رابطمان می کنیم. لکه های ریز و لطیفی داریم و جراحت های کهنه ای که در پس زخم هایمان جا خوش کرده اند.