بریده‌های کتاب دیدن در تاریکی (خودمان را از میان احوال تیره مان ببینیم و بشناسیم)

بر همه عمر باید اشک ریخت ،پیش از آنکه سختی های گذشته را پشت سر بگزاریم سختی های جدید از راه می‌رسند.

بهای اختیار، اضطراب است.

لعنت به کتاب‌های خودیاری، شما نمی‌توانید روی ویرانه‌ها ذهنیتی مثبت از خودتان بسازید.

انتظاراتت را کم کن. یادت باشد تنها کسی که می‌توانی تغییرش بدهی خودت هستی. برای همین منتظر باش آدم‌ها هر روز تو را برنجانند و برای این رنجش ها آماده باش!

ما صرفاً انسان‌هایی مضطربیم که گیجی‌مان موجب می‌شود به هر دری بزنیم تا خودمان را به چیزی محکم و باثبات متصل کنیم. راه دیگر، سقوط آزاد است و همین باعث می‌شود زنجیر کردن دست‌‌وپایمان -به همدیگر، به شغل‌هایی که نمی‌خواهیم و به بچه- کاملاً مطلوب به‌نظر برسد‌.

با من از حقانیت دین بگویید تا با کمال میل گوش فرا دهم. از تکالیف مذهبی بگویید تا مطیعانه گوش سپارم. اما با من از تسلی‌های دین نگویید تا گمان نکنم درک نمی‌کنید.