بریده‌های کتاب باید دریایی باشد: زندگی نامه داستانی امام باقر (ع)

پیر مرد با خود اندیشید باید دریایی باشد تا جویبارها و رودها به ا او بپیوندند، در او بریزند آری همیشه باید دریایی باشد

اکنون همراه کاروان به سوی شام میرفت. تا شام راه کمی نبود. چندین منزل راه و سختگیری مأموران حکومتی، توهین، تازیانه، ناله کودکان، گم شدن فاطمه کوچک در بیابان و ناله های بی امان زینب، آتش دل ها را شعله‌ورتر می‌کرد. خدا خواست که فاطمه کوچک در خارستان جا نماند و خود را به کاروان سوگوار برساند؛ وگرنه شاید زینب برای همیشه از نفس می‌افتاد.

فکر نکنید آن‌چه از خدا می‌خواهید زیاد است. آن‌چه پیش خداست، بیشتر از آن است که فکر می‌کنید.

او ( امام محمد باقر ) نزدیک چهار سال داشت اما به فهم و ادراک گویی چهل ساله بود

- تو فرزند کیستی؟ - من فرزند «علی بن الحسین» از نوادگان پیامبرم - نام تو چیست؟ + محمد ، محمدباقر چهره پیرمرد از شادی درخشید. - ای فرزند عزیز؛ پیامبر خدا به تو سلام می‌رساند. ای باقر، باقر، تو شکافندهٔ علومی.

از میان بندگان خوب خدا، کسی ایمانش از همه بهتر است که اخلاقش کامل‌تر باشد.

همانا خداوند از آدمِ بدزبان دشنام گوی نفرت دارد.