بنابراین، یک چیز واضح است... در موقعیت اجتماعی کنونی، غیرممکن است که گروهی از انسان‌ها - هرچقدر خوش‌نیت، هرچقدر نگران مبارزه علیه تصنعات اجتماعی و تلاش برای آزادی و کار دسته‌جمعی باشند - خودبه‌خود در میان خود استبداد نیافرینند. باز تصنعات اجتماعی به این استبداد اضافه می‌شود. بدون آنکه در عمل استبداد را نابود کنند. استبدادی را که در تئوری به نابودی‌اش برخاسته‌اند. بدون آنکه سهواً مانع ترویج همان چیزی نشوند که مایل‌اند آن را ترویج دهند. پس چه باید کرد؟ خیلی آسان است... کار جمعی برای هدفی مشخص. اما جداجدا.
