بریده‌های کتاب پادشاهی های نایکسیا: افعی و بال های شب

تو این دنیا بدون قدرت نمی تونی چیزی رو به دست بیاری. و قدرت نیازمند قربانی کردن، تمرکز کردن و بی‌رحم بودنه.)

هیچ وقت به کسی که در بستر مرگه قول چیزی رو نده، اوریا. همیشه برات گرون تموم میشه.

اعتماد چیز ارزشمند و خطرناکی بود.)

وقتی عشق چشم را کور می کرد، آدم ها دست به کارهای احمقانه ای می زدند.)

خیلی از آدم ها دوست داشتن رو بلد نیستن‌.

درسته که پوست ما به اندازه تو زخم نمیشه، ولی قلبمون چرا. این زخم ها بعضی وقت ها هرگز التیام پیدا نمی کنن.

تو خیره کننده ترین چیزی هستی که تا الان دیده ام، اوریا.)

"ترس وقتی در آغوش گرفته می شود، سفت تر و تیز تر میشود. که به خشم تبدیل میشود. بعد به قدرت تبدیل میشود. حاضر نبودم اینجا بمیرم. اجازه دادم خشمم منفجر شود."

وقتی اوضاع خراب میشه، آدم به همه ی چیزهایی فکر می کنه که نگفته. و دیروز وقتی دیدم افتادی، متوجه شدم شاید هرگز این بهت نگفتم. به ذهنم خطور کرد که شاید ندونی... نمی دونی که من چقدر...)

غم، احساسی بیهوده و ضعف بود. حداقل خشم به یک دردی می خورد _ لبه ای تیز برای بریدن قلب یک نفر، یا پوسته ای سفت برای محافظت از قلب خودت.)

"شاید فقط زمانی میتوانستم تک تک حرکات قلم موی مرگ را تحسین کنم که خودم نقش بوم را ایفا میکردم."

دلم می‌خواست بگویم ،چاره‌ای نداشتم، ولی قبل از اینکه این کلمات از دهانم بیرون بزند، قورتشان دادم. عقلم می‌رسید که نگویم. وینسنت معتقد بود تو همیشه شانسی داری و اگر خود را در موقعیتی دیدی که شانسی نداشتی، قبل‌تر انتخاب اشتباهی کرده بودی که باعث شده بود از آن موقعیت سر در بیاوری. در هر صورت تقصیر هیچکس جز خودت نبود.

به جای اینکه غذا بکشم، فقط جعبه ی سیگار هارا در آوردم. - اشکالی نداره؟ لبخند معنا داری تحولیم داد. + زندگی برای گذشتن از این دلخوشی‌های کوچیک خیلی کوتاهه.