بریده‌ کتاب‌های سایکوسیس 4:48

هیچ دارویی تو دنیا پیدا نمی‌شه که بتونه به زندگی معنا بده.

نمی تونم تنها بمونم نمی تونم دیگران رو تحمل کنم

لعنت به تو به خاطر احساس مزخرفی که نسبت به خودم برام ساختی.

غمگینم احساس می کنم آینده بی امیده و نمیشه چیزی رو بهتر کرد خسته ام و ناراضی از همه چیز به عنوان یک انسان، شکست خورده ای تمام عیارم

اندیشه ام با لبخندی کُشنده بر لبانش دور می شود از من با تشویشی بدآهنگ و ناموزون در روحم غریو می کشد مرا ترک می کند