بریده‌های کتاب آرمانشهر (یوتوپیا)

اگر شما مردم را بد بار آورید و از کودکی اندک اندک به فساد خو گیرند، و سپس آن‌ها را به خاطر جرم‌هایی که تربیتِ نخستین در آن ها پدید آورده کیفر دهید، مگر نه این است که خودِ شما از مردم دزد ساخته‌اید که سپس مجازات‌شان کنید؟

شاه باید هرچه کمتر به رعایای خود بدهد ، چون که به سود او نیست که مردم ثروت و ازادی داشته باشند ، چون ثروت و ازادی مردم را در برابر ستم و بیداد سرکش میکند ، در حالی که فقر مردم شکیبا میکند و روح سرکشی را در ایشان میکشد .

پادشاهان همواره بحق یا به ناحق در پی به چنگ اوردن سرزمین های تازه اند به جای آنکه در اندیشه شیوه بهتر فرمانروایی بر آنچه هم اکنون دارند باشند.

نبودن قانون بهتر است از وجود قوانینی که تنها مردمان بسیار ماهر و کار آزموده بتوانند تفسیر کنند .

دزدان را کیفر های سخت و وحشیانه می‌دهند، در حالی که خیلی بهتر است که برای هرکس این امکان را فراهم آورند که خود معاش خود را بدست آورد ، به جای اینکه از روی ناچاری تن به دزدی و سپس به مرگ دهد .