بریده‌های کتاب اوژنی گرانده

هیچ خوشی ای را نمی توان پیدا کرد که حاصل از نوعی جهل نباشد!

"آیا آدمی بدون میل و هوس جایی پیدا می‌شود و کدام میل و هوس اجتماعی است که بدون پول ارضا می‌شود؟ "

اوژنی فهمید، زنی که دل می‌بازد باید عواطف‌اش را پنهان کند.

به قول یکی از همین احمق های یونان، افکار جدی را باید گذاشت برای فردا.

و مگر نه این‌که شباهت‌های دلنشینی میان تولد عشق و تولد نوزاد وجود دارد؟ مگر آن‌ها همیشه با همان دمدمی مزاجی کودکانه‌شان اشک غم و شادی نمی‌ریزند؟ مگر برای چیزهای پیش پا افتاده بی‌قراری نمی‌کنند؟

"مگر این تقدیر عظیم زنان نیست که باید بیش از سعادتی با شکوه، غم و رنجی سیاه داشته باشند؟"

آه! ای زندگی وحشت‌بار بشر!..هیچ سعادتی نمی‌توان یافت که زاده جهل نباشد!

اگر روشنایی، نخستین عشق زندگی باشد ، عشق را نمی‌توان روشنایی دل نام داد؟

عشق در ذهن او، مثل همه‌ی زنانی که گرفتار عشق شده‌اند، عصاره‌ی سراسر دنیا بود.