بریده‌های کتاب هری پاتر و جام آتش

بله دیگه همه خیلی راحت یادشون میره که میرتل مرده. حتی اون زمان که زنده بودم هم هیچ کس دلش برای من تنگ نمی‌شد.

خیلی عجیب است که وقتی آدم از فرا رسیدن اتفاقی می ترسد و ‌حاضر است داروندارش را بدهد که زمان کند تر بگذرد زمان لج می‌کند و تندتر از قبل می‌گذرد^^

اگه قبول نکنین‌ من این پولو می‌ندازم تو چاه فاضلاب. من این پولو نمی‌خوام ولی شما به این پول احتیاج دارین.منم احتیاج به خنده دارم.همه احتیاج به خنده دارن.مطمئنم در آینده ی نزدیک همه به خنده نیاز دارن

<<هروقت خواستی بفهمی یه نفر چه جور آدمیه ببین با زیردست‌هاش چه جوری رفتار می کنه.>>

دامبلدور: هری، رنج کشیدن نشون میده تو هنوز یک انسانی! درد بخشی از انسان بودنه. هری فریاد زد: پس من نمی‌خوام انسان باشم.

هرگاه هری ناچار بود از قلعه بیرون نرود محوطه‌ی قلعه وسوسه‌انگیزتر از همیشه جلوه می‌کرد. (اگه شما هم آره پس 🤝🏻🤝🏻🤝🏻😁😅)

《فهمیدن اولین قدم به سوی پذیرفتنه و فقط با پذیرش میشه بهبود یافت...》

هری به هاگرید زل زد و گفت:(( معلومه که هنوز هم می خوایم دوستت باشیم! نکنه فکر می کنی چیزهایی که اون ریتا اسکیتر گوساله...)) به دامبلدور نگاه کرد و فوری گفت:((ببخشید آقا.)) ؛ دامبلدور زل زد به سقف ، انگشت هایش را دور هم چرخاند و گفت:(( من یه لحظه شنوایی ام رو از دست دادم و اصلاً نشنیدم چی گفتی هری.)) ...

آگاهی اولین قدم برای پذیرفتن حقیقته!

You fail to recognize that it matters not what someone is born, but what they grow to be! Albus Dumbledore

هیچ‌چیز مثل یک قدم زدن شبانه فکر آدم را به کار نمی‌اندازد.