همیشه معتقدم که جی کی رولینگ‌ واقعا این دنیا رو زندگی کرده خلق همچین چیزی واقعا نبوغ میخواد!
        

          بازم توی هاگوارتز خبراییه و طبق معمول هری پاتر قاطی این خبراس.

برعکس سه جلد قبلی این جلد ضعیف تر بود و خیلی جاها حوصله آدم رو سر میبرد و داشتم به این فکر میکردم که شاید بخاطر اینه که من داستانش رو میدونم چون فیلم رو دیدم و بخاطر همین برای حوصله سر بر هستش شاید اگه کسی ندیده باشتش(که بعید میدونم کمتر کسی هست که دیگه فیلم های هری پاتر رو ندیده باشه) شاید براش حوصله سر بر نباشه.
اما البته که صفحه هایی از کتاب هستن که حس کنجکاوی رو درون آدم قلقلک میدن چون شاهد چیزایی که توی این صفحات هستیم که توی فیلم نبوده.
ترجمه واقعا خوب بودش چیزی که توی این چهار جلد ازش رضایت کامل داشتم ترجمه روونش بوده.
        

          منتظر  خواندم فصل بعد هستم
        

          به نام او...)

📖 هری پاتر و جام آتش 

 (جایی که داستان واقعاً شروع می‌شه...!!)

تا جلد چهارم، دنیای هری پاتر شبیه یه شهربازی بود. عجیب، پر رمز و راز، گاهی ترسناک ولی تهش همیشه یه‌جور امنیت داشت.
اما جام آتش یه مرز نامرئیه. همون‌جاییه که همه‌چی عوض می‌شه. نه با هیولا یا جادوهای ترسناک، بلکه با واقعیت. با مرگ واقعی. با بی‌عدالتی واقعی. با تنهایی‌ای که دیگه با یه ورد ساده حل نمی‌شه.

هری ناخواسته پرت می‌شه وسط یه مسابقه مرگبار، اما چیزی که آزاردهنده‌تره اینه که همه‌چیزشو زیر سؤال می‌برن. دوستاش شک می‌کنن. بزرگ‌ترها حرفشو باور نمی‌کنن. این اولین‌باره که می‌فهمه حتی تو دنیای جادو، حقیقت همیشه برنده نیست.

و وقتی ولدمورت برمی‌گرده، نه با شایعه یا خاطره، بلکه با پوست و گوشت و چشم‌هایی که دوباره زنده‌ان، دیگه هیچ‌چیز مثل قبل نمی‌شه.
اینجاست که داستان کودکانه‌ی هری تموم می‌شه و قهرمان واقعی از خاکسترش بلند می‌شه : 
با دست‌های لرزون، ولی چشم‌های باز.

در لحظه‌ای که همه ترجیح می‌دن سرشونو بندازن پایین و وانمود کنن هیچ‌چیزی تغییر نکرده، دامبلدور یه جمله می‌گه که مثل یه پتک، صاف می‌خوره وسط ذهن آدم:

«زمان‌هایی می‌رسه که باید بین کار درست و کار آسون یکی رو انتخاب کنیم.»

و این انتخاب، همون چیزیه که از یه بچه‌ی عادی، یه قهرمان می‌سازه.

        

          به نام خدا💖
سلام
من این مجموعه کتاب رو دوست دارم.✨
        

          این کتاب رو هم که نگم براتون. هیچوقت در این حد هیجان توی یه کتاب ندیده بودم!
        

          انجام مرحله آخر مسابقه سه جادوگر و هیجانی که در آخر کتاب با باز گشت لرد ولدمورت به اوج خود می رسد.
        

          این کتاب نقطه عطف داستان هری پاتره. جایی که بالاخره یه تغییر بزرگ اتفاق میفته و مسیر زندگی دانش آموزان هاگوارتز رو منحرف میکنه. اما باید صبور باشید، چون نیمه اول هری پاتر و جام آتش یعنی جلد اول یکم زیادی طولانی شده.
داستان از این قراره: مسابقات جادوگری بین سه مدرسه بزرگ، بعد از ۱۰۰ سال، در هاگوارتز برگزار میشه. از هر مدرسه یک نفر، نمایندهٔ حضور از طرف مدرسهٔ خودش میشه و برنده، جام سه جادوگر رو دریافت میکنه.
برای شرکت در این مسابقه باید بالای ۱۷ سال بود چون مراحل سخت و خطرناکی رو پشت سر  خواهند گذاشت و به دانش و مهارت بالایی نیاز داره. از طرفی جام آتش که اسامی در اون انداخته میشه هم به این محدودیت پایبنده؛ پس هری، رون و هرمیون از شرکت در این مسابقه محروم میشن. با اینحال میبینیم که به جای سه نماینده، اسم چهار نماینده از جام آتش بیرون میاد، هاگوارتز دو نماینده داره و یکی از اونا هری پاتر هست. 

یکی از نکات جالب این جلد، جن های خانگی بود. توی فیلم کلا بهشون نپرداخته بودن، چون از موضوع اصلی یعنی مسابقه دوره. اما از اون دست موضوعات فرعی بود که برای من، مثل هرمیون، مهم و قابل توجه بود. به نظر من جی کی رولینگ سعی داشت نشون بده چنین چیزی رو در جوامع خودمون هم میتونیم مشاهده کنیم، فقط افراد کمی قادر به دیدن و درکش هستن و حتی خود افراد ظلم دیده هم شاید به درستی درکش نکنن. این برام واقعا جالب بود که در قالب داستانی برای رده سنی نوجوان، چنین مسئله مهمی رو جا داده و بهش پرداخته بود. ممنون خانم رولینگ.

من چون کتاب صوتی رو معمولا حین انجام کارهای روزمره گوش دادم، برام لذتبخش بود. با اینکه طولانی شده بود ولی دوستش داشتم. بنظرم هری پاتر و محفل ققنوس بهتر تونسته طولانی شدن ابتدای داستان رو بپوشونه. توی جام آتش، یکم پراکندگی وجود داره و از موضوع اصلی فاصله میگیریم و این اذیت میکنه، مثلا مسابقه کوییدیچ یا حضورشون در خانه خانواده ویزلی در آغاز کتاب واقعا طولانی بود. با این حال من روزمرگی‌هاشون رو دوست دارم. شبیه به زندگی واقعی خودمه، مخصوصا مسائل درسیشون و به خاطر همین ارتباط خوبی میگیرم. 

هری پاتر مثل نوشدارویی برای روزهای شلوغ و ذهن های خسته هست، برای من اینطوره. پس پیشنهادیه :)
        

          I went back to it after twelve years since I had not read the original edition and I wanted to read it before watching its DVD which I have borrowed from my dear Rana as well.
The whole experience of reading these again was unexpectedly good. I had forgotten many of their details, some parts of the plots and even some of the characters' fates! (Barty Crouch himself for instance! :) ). Even though I knew how the story was going to end, I often found it difficult to put down. The thing which interested me most was that reading it in English was much more exciting. I do not have a memory of my teenager self laughing or crying while reading this. But I actually laughed and cried this time! (Well, to be honest, I did not CRY. However, I had a real, hard-to-overlook lump in my throat in some pages...) I was not thinking of Harry Potter as a book which you can quote parts of it till now. This re-reading changed my idea in this point, too! So, these are the parts which I like to share here:

- It was a strange thing, but when you are dreading something, and would give anything to slow down time, it has a disobliging habit of speeding up.
p. 278
This is REALLY REALLY true! :(

- If you want to know what a man's like, take a good look at how he treats his inferiors, not his equals.
p. 456

- Numbing the pain for a while will make it worse when you finally feel it.
p. 603

- It matters not what someone is born, but what they grow to be.
p. 614

- What's comin' will come, an' we'll meet it when it does.
p. 623
This is what Hagrid told Harry, Ron and Hermione after the Third Task and all those things which happened through it.  I think it is a brilliant piece of statement and somehow too philosophical for being told by Hagrid! :)

- The truth is generally preferable to lies.
p. 626
As simple as it is, it is often a forgotten fact! :|

- Remember, if the time should come when you have to make a choice between what is right, and what is easy, remember what happened to boy who was good, and kind, and brave, because he strayed across the path of Lord Voldemort. Remember Cedric Diggory.
p. 628
:(
to make a choice between what is right, and what is easy
...

And I have to add two funny parts which made me laugh out loud, Both of which were not that funny in the translated edition:
The part when Ron calls Hermione "Er-My-Knee" because his mouth is full! :)
(I admit that this cannot be translated at all.)
and the part when Dumbledore encourages Hagrid to free himself of people's judgement after Rita Skeeter's scoop by telling him this:
"My own brother, Aberforth, was prosecuted for practising inappropriate charms on a goat. It was all over the papers, but did Aberforth hide? No, he did not! He held his head high and went about his business as usual! Of course, I'm not entirely sure he can read, so that may not have been bravery..." :))
p. 394

Finally, I have to mention -even in one sentence- that the movie was a complete disappointment. I am not sure I would read the book if I had watched the movie first. So PLEASE do not watch it before giving yourself the chance of reading it!
-THE END-
        

          زمان نوجوانی برای ما بسیار هیجان‌انگیز بود. مشتاقانه منتظر شماره‌ی بعدی آن بودیم. با اینکه فیلم آن هم منتشر می‌شد اما اول کتاب را می‌خواندیم. 
چقدر دوست داشتیم چوب پرنده داشته باشیم.
اما در این دوره و زمانه جایگزین‌های بسیار بهتری که ایرانی است وجود دارد.
دروازه مردگان یکی از پیشنهادهای من به عنوان جایگزین است.
        

          در اخر خیلی جالب و هیجان انگیز تموم شد و لی من خیلی با این جلد حال نکردم
        

          آیا این کتاب واقعا ۷۰۰ صفحه است؟ همچنان عجیبه که نزدیک یک ماه طول کشید، مخصوصا که داشتم گوش می‌دادم و نمی‌خوندم.
اتفاقات این جلد واقعا خیلی سنگین بودن. به زمان نیاز دارم تا باهاشون کنار بیام.

احتمال لو رفتن داستان:
تو فکرم این بود که حرکت مرگ‌خوارها، باید ایدئولوژیک باشه، نه؟ چون این‌طوری نبود که پول خاصی در کار باشه. البته خب قدرت هم بود، ولی نه به اون صورت؛ لااقل از دید من. در شرایطی که می‌دونی خود ولدمورت هر لحظه ممکنه بزنه و تو و خانواده‌ت و دوست‌هات و کلا همه رو بکشه، چی مجبورت می‌کنه باهاش همراهی کنی اگر نه ایدئولوژی؟
ولی از اون طرف، اگر واقعا بحث ایدئولوژی بود، قاعدتا باید افراد بیشتری بعد از سقوطش به دنبالش می‌رفتن و تلاش می‌کردن برش گردونن. مثل پسر کروچ یا اون خانومی که همراهش محاکمه شد و اسمش رو یادم نیست؛ این‌ها کاملا قصد و هدفشون مشخص بود. ولی بقیه چی؟ نمی‌دانم.
        

          آخراش خیلی دردناک بود🥲💔
        

          این جلد فوق العاده هیجان انگیزه 
مسابقه ای جادویی با افتخاری ابدی اما رازی عمیق تر در هزارتویی مه آلود در انتظار شماست
پسری می میرد ، مردی از مرگ بر می گردد و جنگ آغاز می شود
        

          عالی بود
        

          این  یادداشت مربوط به جلد دوم این کتاب است.
جلد دوم بعد از اولین مرحله‌ی مسابقه ی سه جادوگر شروع میشه و خب هیجانش از بخش اول بیشتر بود،
یکی دو قسمت کتاب را دوست نداشتم ، که البته در یادداشت ها بهش اشاره کردم، اما اشاره به دوستان و اهمیت حضور دوستان واقعی در زندگی را دوست داشتم.هر سه نفر فهمیدند حضورشون برای هم چه قدر مهمه و البته افراد دیگری مثل نویل.
جایی کراوچ میگه، اگه فقط از نویل سوال میکردی، اون بهت کمک میکرد.
بخش دوم به عنوان یک بخش مهم و دراماتیک، حضور سدریک بود. باز هم به عنوان یک دوست و همراه خوب.واقعا دوستش داشتم. و احتمالا توی مسابقه طرفدارش میشدم😁.
خلاصه خوب یا بد تموم شد.
میدونم چی در جلد بعد در انتظارمه...
تنفر‌و هیجان و فرد و جرج ویزلی و یک حرکت جسورانه که بی صبرانه برای خوندنش مشتاقم.
        

          یه کم زیادی طولانی بود و اوایلش خسته کننده بود ولی آخراش واقعا نفسگیر بود
        

          بعد از تموم کردن زندانی آزکابان با خودم گفتم خانم رولینگ داره نظرم رو جلب میکنه‌. داستان زیبایی داشت و یک چیز مهم دیگه این بود که داشتم به بچه ها عادت میکردم. طرز حرف زدنشون، شیطونی هاشون، ویژگی های منحصر به فردشون و دوستیشون. این جلد هم مثل قبلی زیبا بود. اگر‌دوباره برگردم و جلد های نخست و بخونم شک ندارم حس بهتری دارم نسبت به بار اول و دلیلش هم چیزی نیست جز آشنایی بیشتر با اون ها.
هر چی نباشه هزار و هشتصد صفحه ای خوندم تا حالا و کلی دیگه مونده. جلد ۵ که دیگه نهصد صفحس.
مخلص کلوم ، خوندن هری خیلی خیلی حس خوبی داره. یه بار این دنیای تکرار نشدنی جادوگر هارو تجربه کنین. دست پخت خانم رولینگ حرف نداره.