بریده‌های کتاب مردن کار سختی است

لحظه‌ی ابراز عشق مانند دیدن دسته‌گلی شناور روی آب رودخانه است. باید به‌موقع آن را از آب بگیری؛ و گرنه دسته‌گل منتظر نمی‌ماند و همراه آب می‌رود. برای بیان عمیق‌ترین احساسات فقط لحظه‌ای کوتاه فرصت داری.

لحظه‌های آخر زندگی همیشه عاطفی‌ترین لحظات‌اند و در آن دقایق و ثانیه‌ها مجالی برای تفکر و گفت‌وگوی منطقی وجود ندارد.

((اگر مردم روزی زندگی را بخواهند، باید بهای آن را بپردازند.))

بدترین جنبه‌ی جنگ این است که ماجراهای نادر و داستان‌های تراژیک به اتفاقی عادی تبدیل می‌شوند.

مرگ از نزدیک‌ترین مسیر به تو عبور می‌کند، ولی نمی‌توانی آن را لمس کنی. در هنگام جنگ و آشوب، مرگ کور است و قربانیانش را نمی‌بیند و درباره‌ی آن‌ها تأمل نمی‌کند.

برای کسی که می‌خواهد از زخم‌های ماندگار خاطرات در امان باشد، بهترین کار تسلیم شدن در برابر خاطرات است. تکرار بیهوده‌ی خاطرات روشنایی و ارزششان را کم‌رنگ می‌کند و آن‌وقت است که درد لبریز می‌شود و آن شخص در اعماق زمین فرو می رود.

زندگی میان خیل آدم‌هایی که تا این حد مشتاق کشتن باشند، غیرقابل تحمل است. آن‌ها برای توجیه کشتارهای وحشیانه‌شان تاریخ را می‌کاوند تا کینه‌های قدیمی را زنده کنند و دلیلی بیابند.