بریده‌های کتاب کلارا و خورشید

تمام آدم ها در برخی لحظات نیاز داشتند جنبه های دیگری از خودشان را هم به دیگران نمایش بدهند-انگار پشت پنجره فروشگاه باشند-اما به محض گذشتن آن لحظه، آن نمایش هم دیگر چندان مهم نبود.

شاید همه انسان ها احساس تنهایی می کنن . دست کم به شکل بالقوه .

هم‌زمان، آنچه برایم روشن می‌شد این بود که انسان‌ها، در آرزوی فرار از تنهایی، تا چه حد می‌توانند رفتار پیچیده و غیرقابل‌فهمی از خودشان بروز دهند.

+ این غافلگیرت کرد؟ - بله، چون تا قبل از این فکر نمی‌کردم که انسان‌ها بتونن تنهایی رو انتخاب کنن و گاهی نیروهایی قوی‌تر از تمایل انسان به اجتناب از تنهایی هم وجود دارن.

گفت:" امید! این امید لعنتی هیچ وقت دست از سرت برنمی‌داره."

غافلگیر شدم که یه نفر بتونه از ته دل چیزی رو بخواد که باعثِ تنها موندنش می‌شه.چون تا قبل از این فکر نمی‌کردم که انسان‌ها بتونن تنهایی رو انتخاب کنن .