بریده‌های کتاب چگونه سکولار نباشیم؟

اعتقاد دینی ادعایش را جایی میان اشراق و برون افکنی، میان قداست و سستی بشر مطرح میکند؛ اما بار استدلال و در واقع بار اعتقاد که مدتها روی دوش جامعه بود، حالا آنجایی که به آن تعلق دارد یعنی روی دوش معتقد افتاده است...

ما آنقدر دل مشغول بازی در این زمین هستیم که برای به محاق رفتن ستاره های بالای سرمان غصه نمیخوریم...

در عالم پیشامدرن و افسون شده قدرت در اشیا سکنی میگزیند و دقیقاً به همین خاطر بود که اشیایی مثل یادگاریها و نانِ عشای ربانی، میتوانستند واجد قدرت معنوی باشند در نتیجه «در جهان افسون شده مرز میان عاملیت شخص وار و قوای غیر شخص وار به هیچ وجه روشن و واضح نبود بدین ترتیب نوعی ابهام و عدم وضوح در مرزها برقرار است که به تبع آن نه فقط عاملان شخص وار بلکه اشیا هم قدرت علی دارند