بریده‌های کتاب رویاهای مدفون

اینکه گاهی ترس رو به دلت راه بدی چیز بدی نیست. ترس حد و مرز رو به یادت میاره، بهت نشون میده از چه خط قرمزایی نباید عبور کنی... که چه درهایی رو باید بسته نگه‌داری.

کابوس‌ها معمولاً بزرگ‌ترین نقطه ضعف افراد را نمایان می‌کردند، خواب‌ها دَر به روی قلب، ذهن، روح و رازها می‌گشودند.

کسی متوجه قدرت رویا نیست، نه در عالم خواب و نه در عالم بیداری، مگر اینکه امکانش از او گرفته شود.

نمی دانستم شاید راه رفتن در این دژ، تنها و بی کس آن هم به مدت یک قرن قلب را سنگ تبدیل می کرد. سنگی سخت تر از جادوی کهن مازارین.

سردترین یخ ها هم بالاخره تسلیم آتیش میشن کلمنتین...

اما اینو توی ذهنت داشته باش که آینه ها بزرگترین دشمنت هستند. بخاطرت دروغ نمیگن و همیشه تصویر واقعیت روشون منعکس میشه.

هیچ گاه از روی ظاهر ، به هیچ چیز و هیچ کسی اعتماد نکنم.

سردترین یخ ها هم بالاخره تسلیم آتش میشن ، کلمنتین.

آینه ها بزرگترین دشمنت هستن. به خاطرت دروغ نمی‌گن و همیشه تصویر واقعی‌ات روشون منعکس می‌شه.

گاهی کابوس‌ها مسخره هستن؛ اما بیشتر اوقات... درونی‌ترین رازها و خصوصیاتمون رو افشا می‌کنن. امیالمون، ترس‌هامون، خواسته‌ها و نقشمه‌هامون رو. حتی گذشته‌مون.