بریده‌های کتاب دونده ی هزارتو؛ لانه ی گریورها

اگه تسلیم ترس بشی هیچوقت نمی‌تونی به هیچ چیز غلبه کنی.

فقط باهاش کنار بیا،اگر تسلیم ترس بشی هیچوقت نمی تونی به هیچ چیز غلبه کنی.

بیشترآدم‌های‌اینجا‌توماس‌صدام‌میکنن.خب،به‌جز‌نیوت‌که‌بهم‌میگه‌تامی. -توماس

تنها چیزی که می‌خوام یه روز معمولیه،یه روز که فقط استراحت کنم.

«فقط دنبال من بیاید و اونقدر سریع بدوید که انگار زندگیتون به این کار بستگی داره،چون واقعا داره»

رسیدن به مرحله ناچاری میتونه مارو مجبور کنه که ی راهی پیدا کنیم

«مهم نیست اوضاع چقدر نا امید کننده شده،ما به مبارزه ادامه میدیم»

"اگه تسلیم ترس بشی از هیچی سردر نمی آری." -دونده هزار تو

همین کافی بود که بفهمد ، دانستن گاهی وقت ها چقدر آزاردهنده است .

«لعنتی، من می‌ترسم.» «لعنتی، تو یه آدمی، باید بترسی.»

«اگه نترسیده باشی،پس آدم عادی نیستی!»

«بعضی وقت‌ها آدم به چیزهایی که باور نداره یا فکر نمیکنه اتفاق بیفته،خیلی با دقت نگاه نمیکنه»

دانستن گاهی وقت‌ها چقدر آزاردهنده است.

دلش میخواست چاک فقط خوشحال باشد، ولی خوشحالی و عشق از زندگی انها دزدیده شده بود:)

«رسیدن به مرحله‌ی ناچاری میتونه ما رو مجبور کنه که یه راهی پیدا کنیم»

«سخته از پسرایی که مردن بپرسیم اونا چه کار اشتباهی کردن»

ولی حتی امید واهی هم بهتر از ناامیدی بود

توماس با خودش گفت :" قسم می خورم، چاک ،قسم می خورم که تورو به خونه برگردونم."

«بیشتر آدم‌های اینجا توماس صدام میکنن.خب،به جز نیوت که بهم میگه تامی^^»