بریده‌های کتاب Legend of the Galactic Heroes: Endurance

خردمند دشواری‌ها را می‌شناسد، اما نادان چیزی را غیرممکن نمی‌بیند. A wise man recognizes difficulty, but a fool sees nothing as impossible.

وقتی قدرت سیاسی و رسانه با هم تبانی کنند، دموکراسی توانایی نقد و پالایش خود را از دست می‌دهد و مجالی برای عفونتی مرگبار فراهم می‌شود. When political authority and journalism colluded with one another, democracy lost its ability to critique and cleanse itself, allowing a deadly infection to take root.

شاید پلیدی، وقتی از حدی فراتر می‌رفت، اثر معکوس پیدا می‌کرد و توان خشم را از آدم می‌گرفت. Perhaps nastiness above a certain level had the opposite effect, shearing away the energy one had for rage.

لوس کردنِ حاکمان مثل بچه‌های کوچک، و اجازه دادن به این‌که هر طور دلشان خواست با تو رفتار کنند، هیچ خیری از دل چنین رفتاری بیرون نمی‌آمد. Coddling rulers as though they were small children, letting them walk all over you—nothing good would ever come of that.

تحمل و سکوت الزاماً در هر شرایطی فضیلت نبود. تحملِ چیزی که نباید تحمل می‌شد و نگفتنِ آنچه باید گفته می‌شد، این خطر را داشت که خودمحوری و غرور طرف مقابل را بی‌هیچ مهاری بزرگ کند و به او این توهم را بدهد که همیشه محق است. Endurance and silence were not necessarily virtues in every circumstance. Enduring what should be unendurable, not saying the things that needed to be said—that allowed opposing egos to inflate unchecked and let them think that their self-centeredness was acceptable in any situation.

کِمپ به‌خوبی می‌دانست که واقعیت به این سادگی‌ها نیست، اما باور داشت وقتی پای بچه‌ها در میان است، باید همه‌چیز ساده و روشن بیان شود. وقتی بزرگ‌تر می‌شدند، خود به‌تدریج پیچیدگی‌ها و زشتی‌های جهان را درک می‌کردند. Kempf knew very well that the facts were not so simple, but he believed one should aim for clarity and simplicity when dealing with children. As they grew older, they would naturally learn to comprehend the complications and ugliness of the world.