بریده‌های کتاب پرسی جکسون: دزد آذرخش

«اسمش رو نگو. نام‌ها قدرت دارن.»

اون مواد يه بچه ي معمولي رو مي كُشن . اگه تو هم يه بچه معمولي بودي ، خونت ر و به آتيش و استخون هات ر و به شن تبديل مي كرد و حالا زنده نبودي . قبول كن ، تو يه دورگه اي .

«... تنها کاری که می‌تونیم بکنیم، قبول سرنوشته.» «قبول سرنوشت با فرض این که بدونیم اون چیه.»

مردگان ترسناك نيستند . آنها فقط ناراحتند .

یک خدا به تو شانس ثابت كردن خودت میده ، پرسی جكسون . تو ثابت ميكني كه يك بزدل هستی ؟

آن‌چه متعلق به دریاست، همیشه به دریا باز می گردد.

همه چیز رو به عهده ی یک دختر بذار تا اون رو پیچیده تر کنه.

"درپایان، در نجات دادن آن چیزی که از همه مهم تر است، شکست خواهی خورد."

مردگان ترسناک نیستند. آنها فقط ناراحتند.

هر كاري رو بكن كه قلبت بهت ميگه وگرنه همه چيز رو از دست ميدي . هادس از نااميدي و ترديدهاي ديگران نيرو مي گيره . تا بتونه ، سعي مي كنه سرت كلاه بذاره و باعث بشه كه به قضاوت هاي خودت هم شك كني . وقتي كه وارد دنيايش شدي ، هرگز با ميل خودش رهايت نمي كنی . ايمان داشته باش . موفق باشي ، پرسي جكسون