بریده‌های کتاب پرسی جکسون: دزد آذرخش

« . نمي دونم مادرم چه كار ميكنه . ولي من در كنار تو مي جنگم » . - ؟ چرا - چون تو دوستمي جلبك بي مخ .

من سرنوشت يه قهرمان رو براي تو به ارمغان آوردم و سرنوشت يه قهرمان هيچوقت خوشحال كننده نيست . هيچ چيزي جز غم در اون پيدا نمي شه

«اسمش رو نگو. نام‌ها قدرت دارن.»

اون مواد يه بچه ي معمولي رو مي كُشن . اگه تو هم يه بچه معمولي بودي ، خونت ر و به آتيش و استخون هات ر و به شن تبديل مي كرد و حالا زنده نبودي . قبول كن ، تو يه دورگه اي .

«... تنها کاری که می‌تونیم بکنیم، قبول سرنوشته.» «قبول سرنوشت با فرض این که بدونیم اون چیه.»

مردگان ترسناك نيستند . آنها فقط ناراحتند .

یک خدا به تو شانس ثابت كردن خودت میده ، پرسی جكسون . تو ثابت ميكني كه يك بزدل هستی ؟

آن‌چه متعلق به دریاست، همیشه به دریا باز می گردد.

دو هزار سال بعد مردم به این علم تو چی میگن؟بهش میگن چرند و پرند نخستین.

هر كاري رو بكن كه قلبت بهت ميگه وگرنه همه چيز رو از دست ميدي . هادس از نااميدي و ترديدهاي ديگران نيرو مي گيره . تا بتونه ، سعي مي كنه سرت كلاه بذاره و باعث بشه كه به قضاوت هاي خودت هم شك كني . وقتي كه وارد دنيايش شدي ، هرگز با ميل خودش رهايت نمي كنی . ايمان داشته باش . موفق باشي ، پرسي جكسون

مردگان ترسناک نیستند. آنها فقط ناراحتند.

"درپایان، در نجات دادن آن چیزی که از همه مهم تر است، شکست خواهی خورد."

همه چیز رو به عهده ی یک دختر بذار تا اون رو پیچیده تر کنه.