بریده‌های کتاب بالاخره یه روزی قشنگ حرف می زنم

پدر خودمان را در می آوردیم تا همرنگ جماعت بشویم ولی دست آخر زبان مان به ما خیانت می‌کرد.

پدر خودمان را در می آوردیم تا همرنگ جماعت شویم ولی دست آخر زبانمان به ما خیانت می کرد.

وقتی هدفون توی گوشت می گذاری مردم عادی نزدیکت نمی‌شوند.ناگهان دنیای بیرون به همان اندازه که دوست داری شخصی می‌شود.درست مثل کر بودن است ولی بدون تمام بدی هایش

ممکن بود در آن دوران، خودم را از پنجره پرت کنم بیرون. ولی طبقه اول زندگی می‌کردم و حالش را نداشتم آن همه پله را بروم بالا تا برسم به پشت‌بام.