بریده‌های کتاب آشغالدونی

آدمیزاد فقط با فهم و شعورش آدمیزاده، بقیه‌ش مالیده.

✨ «آشغالدونی فقط جای زباله نبود، جایی بود که آدم‌ها هم، با همه‌ی رؤیاها و خنده‌هایشان، آرام آرام به ته آن پرتاب می‌شدند.»

✨ «آدم‌ها از فرط فقر، چنان در هم مچاله می‌شدند که حتی سایه‌شان هم روی دیوارها خمیده بود.»

✨ «گاهی وسط این همه تیرگی، یک نگاه ساده یا یک خنده‌ی کوتاه، مثل چراغی لرزان در باد، جان را از فروپاشی نجات می‌داد.»

✨ «شهر مثل جسدی فراموش‌شده بود؛ آدم‌ها درون کوچه‌های تنگش می‌لولیدند و صدای نفس‌شان بوی خاک کهنه می‌داد.»

✨ «دنیا برای بعضی‌ها فقط به‌اندازه‌ی همان چند تکه نان خشک بود؛ اما حتی همان را هم با وسواس و حرص نگه می‌داشتند، انگار گنجی پنهان.»

آدمیزاد با فهم و شعورش آدمیزاده . بقیش مالیده