بریده‌های کتاب آونگ فوکو

... اما التقاط فرهنگی در معنای والای خود تصدیق این نکته است که یک سنت واحد در تمام مذاهب تمام آموزه ها، تمام فلسفه ها جریان دارد و آن ها را بارور می کند. آدم خردمند تمایز قائل نمی شود؛ همه ذره های نور را از هر جا که آمده باشند گرد هم می آورد...

تا زمانی که تو در خلاء خلوت خودت باقی می مانی ، می توانی وانمود کنی که در هماهنگی با یکتا هستی . اما لحظه ای که گِل را بر می داری ، حالا گِل الکترونیک یا غیر آن ، تبدیل به صانع می شوی ، و کسی که دست به خلق دنیاها می زند از هم اکنون به فساد و پلیدی آلوده شده است .

بدین ترتیب حکمت بزدل میپروراند و به این ترتیب فرصت را از دست میدهی و عمرت را صرف رصد کردن فرصت میکنی. باید از روی غریزه به فرصت چنگ بزنی بدون آن که همان زمان خبر داشته باشی این است فرصت. آیا ممکن است یک بار فرصت به چنگت آمده باشد و خودت خبر نداشته ای؟