بریده‌های کتاب تل آویو سقوط کرد: ندای وحدت ۱۰۰۱

مقاومت در بیانیه ای مسئولیت این اختلال را پذیرفت و اعلام کرد: «بیانیه شماره یک: نَصْرٌ مِنَ اللهِ وَفَتْحٌ قَرِيبٌ! و این آغاز ماجراست!»

در چشمان عسلی او، انگار بیت‌المقدس با تمام زیبایی‌اش جا خوش کرده بود.

- یه زمانی اینجا "یافا" بود... بعد صهیونیست‌ها اسمش رو "تل‌آویو" گذاشتن.

به محله‌ای رفتند که هتل‌های مجللی داشت؛ مانند هتل هیلتون، که روی استخوان‌های مردگان در قبرستان "عبدالنبی" در یافا ساخته شده بود.

فقط چشم‌ می‌داند که چگونه شکرگزار وصال باشد؛ اشک‌ریزان!

به راستی در آغوش کشیدن وطنی که دزدیده شده، چه حزن شیرینی داشت!

سرش را روی زانوهایش گذاشته و به هق‌هق افتاده بود. یکهو دست ساره را حس کرد که اولین گل رُز زندگی‌اش را به او داد.

در بهار قدس، اشک‌ریزان از شوق وصال، پویه کن.

کلیسایی هم در محله بود که یک کوچه با مسجد فاصله داشت. نمای کلیسا و مسجد در کنار هم دیده می‌شدند.

مرگ با عزت بهتر از زندگی با ذلت است.

اسرائیل اما در سکوت نظاره‌گر بود و ساکنان شهرک‌های مرزی را به پناهگاه‌ها انتقال می‌داد.

نوه اش بین خواب و بیداری با تیزهوشی پرسید: «خدا همه جا هست؟ چرا فلسطین رو این طور بی پناه ول کرده؟ - عزیزم، مردم خدا رو رها کرده ن! اگه مردم خدا رو بخوان بهشون رو می آره و کمکشون میکنه اون وقت در امان می مونن - فقط از همین راه فلسطین دوباره به ما بر می گرده؟ این که خیلی راحته مادربزرگ من می گردم و خدا رو پیدا می کنم...

زدی ضربتی، ضربتی نوش کن! و چنین بود که رئیس رژیم صهیونیستی بر اثر اصابت موشک به هلاکت رسید.

-خدا همه جا هست؟ چرافلسطین رو این طور بی پناه ول کرده؟ -عزیزم مردم خدا رو رها کرده‌ن! اگه مردم خدا رو بخوان، بهشون رو میاره و کمکشون میکنه.

نقطه اشتراک همسایگان این بود که همگی عاشق فلسطین بودند.