بریده‌های کتاب نیروی حال: رهنمونی برای روشن بینی معنوی

ترس روانی همیشه در رابطه با حادثه ای است که « *امکان* » دارد روی دهد، نه از اتفاقی که اکنون در جریان است. شما اکنون و در اینجا هستید، در حالی که ذهنتان در اینده به سر می برد. این دوگانگی، شکاف نگرانی را به وجود می اورد.

ایا تکمه خاموش کردن ذهنتان را یافته اید⁉️ منظور این است که کامل فکر کردن را متوقف کنیم⁉️ *خیر* *پس این ذهن است که از شما استفاده میکند* حتی نمیدانید که برده ی ذهنتان هستید. بدون اینکه بدانید، به تسخیرش درامده اید. 🫥

هرجا که هستی، با تمام وجود خود آن جا باش. اگر کنون و این جای تو قابل تحمل نیست و تو را ناراحت می‌کند، سه گزینه پیش روی شماست؛ خود را از آن وضعیت بیرون بکش، دگرگونش کن و یا آن را کامل بپذیر.

در جایی که فکر را میشنوید، حضور اگاهانه ای، یعنی خویشتن عمیق تان را در پس فکر یا در لایه ی زیرین فکر احساس میکنید. انگاه فکر، قدرتش را بر شما از دست میدهد *این اغاز پایان دادن به تفکر غیر ارادی و ناخواسته است*

«رنج تو، بسته به اینه که چقدر به گذشته و آینده می‌چسبی.» (آرامش فقط در لحظه‌ی حال پیدا میشه.)

«ذهنت، ابزاری قدرتمنده؛ اما اگه تو رو به اسارت بگیره، ویرانگر میشه.»

«هیچ‌چیز در بیرون از تو نیست که بتونه آرامش پایدار بهت بده؛ چون آرامش، بخشی از خودته.»

«زندگی همیشه در حال اتفاق افتادنه؛ مشکل اینه که ما در ذهن‌مون زندگی می‌کنیم، نه در واقعیت.»

«وقتی لحظه حال رو عمیقاً بپذیری، هر آنچه اتفاق بیفته، با آرامش همراه میشه.»

«تو فکرهایت نیستی؛ تو آن آگاهی‌ای هستی که افکار را مشاهده می‌کند.»

وقتی ارباب در خانه نیست، اشباح در خانه او ساکن می‌شوند.

*علت که دست به اتش نمیزنید، ترس نیست، بلکه این است که میدانید میسوزید* *برای دوری از خطرهای غیر ضروری به ترس نیاز ندارید، تنها حد میانگینی از شعور و عقل سلیم کافی است*

زندگی رها از درد ها، نگرانی ها و روانی رنجور ممکن است. برای این کار باید به نقش خود به عنوان خالق دردهایمان اگاه شویم. ذهن ما خود مسایل و مشکلات را می افریند، نه کسی دیگر و نه جهان بیرون. این ذهن خود ماست با جریان بی وقفه افکار، فکرهای گذشته و نگرانی های اینده.