بریده‌ کتاب‌های دختر استالین (ج۱)

استالین در اغلب موارد از سکوت برای اعمال اقتدارش استفاده می‌کرد، و همین سکوت ابزار به شدت موثرتری برای کنترل دیگران بود. دیگرانی که هرگز نمی‌توانستند به طور کامل سر در بیاورند که او موقع سکوت به چه می‌اندیشد.

استالین در 1937، به مناسبت بیستمین سالگرد انقلاب، در جریان یک ضیافت خصوصی به همکارانش گزارش داد: ما هر دشمنی را از هر نوعی که باشد حتی اگر او یک بلشویک قدیمی باشد نابود خواهیم کرد. ما همه خاندانش، همه خانواده‌اش را نابود خواهیم کرد. ما بی رحمانه هر کسی را که، با رفتارش یا با افکارش اتحاد کشور سوسیالیستی ما را تهدید کند نابود خواهیم کرد.

نامه های زیادی از واسیلی خطاب به پدرش (استالین) باقی مانده است. او در یکی از این نامه‌ها که از جبهه فرستاده، از پدرش درخواست پول کرده است. در پایگاهی که واسیلی در آن خدمت می‌کرد اغذیه فروشی ای باز شده بود و او برای خریدن غذا به پول نیاز داشت. علاوه بر این، واسیلی برای خریدن اونیفورم افسری، محتاج پول بود. پدرش در جواب نوشت: تا جایی که می‌دانم سهمیه های غذایی در نیروی هوایی کاملا کفایت می‌کند. خرید هیچ اونیفورم تازه‌ای برای پسر استالین در دستور کار قرار ندارد.

سرگئی، پدربزرگ سوتلانا، در 1945 مرده بود. خوشبختانه آن‌قدر زنده نمانده بود که شاهد دستگیری دختر بزرگش باشد، دختری که در کودکی مواد منفجره را برای پیشبرد آرمان های انقلابی قاچاق کرده بود، دختری که آن‌قدر لنین را دوست داشت که یک‌بار پس از این که لنین دستش را فشرده بود حاضر نشده بود تا بیست و چهار ساعت دستش را بشوید زیرا آن را متبرک می‌دانست.

سوتلانا حواسش بود که هیچ صحبتی درباره ی هیچ آدمی نکند، چون هر حرف غیرمحتاطانه ی او در این باره می‌توانست سوءظن پدرش را به آن آدم خاط برانگیزد. سوتلانا هرگز نفهمید در محضر پدرش چه باید بگوید، یا از آن مهم‌تر، چه نباید بگوید.

تو بعضی وقت ها مجبور می‌شوی با کسانی که حتی عاشقشان هستی مخالفت کنی. (استالین)

یکی از دردهایداین جنگ این بود که فرد مجبور می‌شد منطقه‌ی خطر را ترک کند در حالی که عزیزانش را نمی‌توانست همراه خود ببرد. این درد را سوتلانا تجربه کرد.