بریده‌های کتاب لذت خواندن در عصر حواس پرتی

هر چیز زمانی دارد و، به تبع، هر چیز زمانی نابهنگام است.

حدود هفتصد سال پیش، ریچارد دوبیوری [...] نوشت: «در کتاب‌ها مردگان را می‌یابم که انگار زنده‌اند؛ در کتاب‌ها آینده را می‌بینم؛ در کتاب‌ها جنگ‌افروزی‌ها شروع می‌شوند؛ از کتاب‌ها قوانین صلح پدید می‌آیند. همه چیز فاسد شده و در زمان می‌پوسد؛ کیوان دست از بلعیدن کودکانی که خود می‌زاید برنخواهد داشت؛ تمام افتخار جهان در فراموشی مدفون خواهد شد، مگر اینکه خداوند برای میرایان مرهم کتاب را فراهم آورد. »

آنچه می‌خوانید و چطور خواندن آن است که اهمیت دارد، نه سرعت تمام کردن کتاب‌ها. خواندن قرار است دربارهٔ مواجهه با اذهان دیگر باشد، نه فرصتی برای بازگشت به موضوعِ همیشه جذابِ "من".

کپلینگ: چنانچه ما توجه خود را صرفا محدود کنیم به زبان ویژه‌ی امروز-یعنی اگر خود را منحصرا وقف ادبیات مدرن کنیم- این فکر به سرمان می‌افتد که جهان در حال پیشرفت است، در حالی که تنها در حال تکرار شدن است... صرفا وقتی آدم چیزهایی را می‌خواند که مدت ها پیش نوشته شده، در می‌یابد که بهترین چیزهای قدیمی تا چه اندازه مطلقا مدرن‌اند.

آدم‌ها به شتاب می‌خوانند زیرا نمی‌خواهند بخوانند، بلکه می‌خواهند خوانده باشند.

دروغ گفتن خطاست، اما چیزی که بیش از آن خطاست خواندن کتاب‌هایی است که دوست ندارید بخوانید.

آنچه می‌خوانید و چطور خواندن آن است که اهمیت دارد، نه سرعت تمام کردن کتاب.

میخائیل باختین علامه دهر روسی اعتقاد داشت در یک گفت‌و‌گو تقدم با کسی است که گوش می‌دهد نه آن کسی که حرف می‌زند.

یکی از جملات سِر فرانسیس بیکن که بسیار نقل شده است - از جستارش،((دربارهٔ مطالعات)) - در رابطه با خواندن کتاب‌هاست: ((بعضی از کتاب‌ها را باید چشید، بعضی را باید بلعید و تعداد کمی را باید جوید و هضم کرد؛ یعنی کتاب هایی وجود دارند که باید تنها بخشی از آن‌ها را خواند؛ سایر کتاب‌ها را باید کامل خواند، اما نه با کنجکاوی؛ و اندک کتاب‌هایی وجود دارند که باید آن‌ها را کامل و با شکیبایی و توجه خواند)).

نویسنده در این بخش چند نقل قول در باب تاثیر کتاب‌خواندن (و به طور کلی فرهنگ) بر رفتار و اخلاق انسانی بازگو می‌کند که جالب توجه هستند: ««در جنگ جهانی دوم انسان‌های پرشماری عمیقا در فرهنگ والا غوطه‌ور بودند، اما... این جلوی برخی از آن‌ها را نگرفت تا درگیر اعمالی همچون نظارت بر قتل یهودیان در اروپای مرکزی نشوند» تری ایگل‌تون «کتاب مثل آینه است: اگر الاغی به درون آن نگاه کند، نمی‌توان انتظار داشت یکی از حواریون را در آن ببینید.» جی. سی. لیختنبرگ