بریده‌ کتاب‌های راهنمای کشف قتل از یک دختر خوب

از اون موقع، هر روز، این مسئله من رو می‌کشه.

یک دومِ کمتر از یک چیز بد به‌معنای باز شدن فضا برای یک‌دوم از چیزی خوب بود.

پیپ گفت متاسف است، چون تنها چیزی که می‌شد گفت همین بود _ قطره‌ای برای خاموش کردن آتشی به وسعت دریا.

آدم‌هایی که دوستشان داری جبر ریاضی نیستند: که محاسبه شوند، تفریق شوند، یا با یک ممیز بین خودت و آن‌ها فاصله بیندازی

دروغ‌ها و راز‌ها حواس‌پرتی می‌آورند.

سر‌به‌هوا بودن سبب می‌شد دستش رو شود.

گاهی، به یاد آوردن به‌خاطر خودت نیست، بعضی اوقات این کار را می‌کنی تا لبخندی را بر لب فردی دیگر بنشانی. دروغ های این چنینی مجازند.

برام سوسیه. یه عبارتیه که آلمانی‌ها هر روز استفاده میکنن. فقط یعنی 'برام فرقی نداره'

ذهنش پر بود از امواج افکار مختلف که فریادهای نامفهومی سر همدیگر می‌کشیدند.

آدم تا وقتی که چیزی برای پنهان کردن نداشته باشد، دروغ نمی‌گوید.

افراد پر‌طرف‌دار، گاهی، ویژگی های منفی‌ای نیز داشتند.

تاریکی راحت ترین نقاب بود، زیرا آشنا را ناشناخته و عجیب می‌ساخت.

«آدم هایی که دوستشان داری جبر ریاضی نیستند:که محاسبه شوند، تفریق شوند، یا با یک ممیز بین خودت و آنها فاصله بیندازی»

از خاکستر خشمش موجودی جدید متولد شد، موجودی که خودش را از زغال و گرد سوخته ساخته بود. احساسی بین وحشت و تردید، بین آشفتگی و منطق.

پدرش را به یاد نمی آورد. اما گاهی به یاد اوردن به خاطر خودت نیست، بعضی اوقات این کار را میکنی تا لبخندی بر لب فردی دیگر بنشانی. دروغ های این چنینی مجازند.

راز‌هایی بودند ‌که می‌بایست در سینه‌اش نگهشان می‌داشت.

نمی توانست زیاد حرف بزند؛ تمام کلماتش تقریباً یا به گریه منجر می‌شدند یا به جیغ از روی خشم. هر کلمه ای می گفت، آن احساس ناممکن را در دلش برمی‌انگیخت، *غمگین تر از آن بود که عصبانی شود و در عین حال، عصبانی تر از آن بود که غمگین شود.*