بریده‌های کتاب جاده ی رستگاری

دوست داشت با مادرش صادق باشد اما خوب می‌دانست که تنها یک دروغ برای مسموم کردن عمیق‌ترین حقایق کافی است.

الیزابت این صحنه را قبلاً هزاران بار دیده بود: مردم فکر می‌کنند کسی را برای همیشه دارند، تا اینکه او را از دست می‌دهند.

- خودت میدونی چرا کمکت کردم. به همون دلیل که کمکت می‌کردم برادران مونرو رو توی تاریک‌ترین قسمت جنگل توی دور افتاده‌ترین منطقه حومه شهر دفن کنی. + چون دختر داری. - چون به‌خاطر کاری که با دختره کردن باید برن به جهنم. من هم اگه جات بودم بهشون شلیک می‌کردم و فکر نمی‌کنم به‌خاطر این کار باید تعلیق بشی‌. چند ساله پلیسی؟ سیزده سال؟ پونزده سال؟ گندش بزنن. نفس عمیقی کشید و دود سیگار را بیرون داد: " وکیل مدافع‌ها دوباره زندگی اون دختر رو جهنم می‌کنن و یه قاضی احمق هم بهشون اجازه میده به این پروسه مزخرف ادامه بدن (منظورش بازسازی اتفاقات مربوط به تجاوزه). هردومون می‌دونیم این اتفاق می‌افته. گردنش را خم کرد و با غرور خاصی گفت: " گاهی وقت‌ها عدالت از قانون مهم‌تره." + برای یه پلیس این طرز فکر خطرناکه. - سیستم فاسده لیز. تو هم مثل من این رو می‌دونی.

اون هایی که ما رو دوست دارن، چیزی رو که میخوان می بینن، نه خود واقعی مون رو.

اما خوب می‌دانست که تنها یک دروغ برای مسموم کردن عمیق ترین حقایق کافی است.