بریده‌های کتاب قلعه ای تنها در آینه

"ما رهات نمی‌کنیم، حتی اگه همگی بمیریم."

تصور اینکه دیگران در جایی آن بیرون وجود دارند، مانند پرتویی از فانوس دریایی بود که در دریای تاریک قلبش می‌درخشید.

"منو قال نمی‌ذارن. مطمئنم. میان. می‌دونم." :(

میترسم، ولی اجازه نمیدم اذیتم کنن.

"اصلا مهم نیست که تو عادی باشی یا نه. تو آدم خوبی هستی و من دلم می‌خواد دوستت باشم – همش همین."

هیچ وقت نمیخوام اتفاقی که اینجا افتاد رو فراموش کنم هیچ وقت نمیخوام زمانی که با دیگران گذروندم رو فراموش کنم خیلی خوشحالم که این افراد رو ملاقات کردم

و من دیگر تنها نیستم. خیلی وقت بود که آرزو داشتم چنین چیزی اتفاق بیفتد. اما هیچ وقت اتفاق نخواهد افتاد.

اگه تلاش کنی، همیشه نتیجه میگیری و مهم نیست توی زندگیت چه کاره بشی، هیچ وقت هم زمان و هزینه‌ای که صرف کردی هدر نمیره.

شاید من و تو واقعاً می‌تونستیم همدیگه رو ببینیم.

حتی اگه هیچ وقت دوست جدیدی پیدا نکنم می‌دونم که قبلاً چند تا دوست داشتم. اینجا. حالا، و همین خاطره تا آخر عمر باهام می‌مونه‌.

مشکلی برام پیش نمیاد. قراره از همدیگه حمایت کنیم. می‌جنگیم – کنار همدیگه.

هیچ جای دیگری برایش نمانده بود که در آن احساس امنیت و آرامش کند.

"من هیچ‌وقت هیچ استعداد خاصی نداشتم. و اگه تو استعداد داشته باشی هرکاری از دستم برمیاد انجام می‌دم که کمکت کنم."

"اگه بگن آرزوت حتما برآورده می‌شه خب یکی دوتا آرزو به ذهن هر کسی می‌رسه."

"تنها چیزی که برامون می‌مونه خاطره‌ی اینجا بودنه، نه؟ اگه درست باشه، من می‌خوام این خاطره رو نگه دارم."

تنها چیزی که برامون می‌مونه خاطره‌ی اینجا بودنه

نمی‌خوام برگردم خونه. دیگه نمی‌خوام زندگی کنم. دیگه نمی‌تونم تحملش کنم.

«چی داری میگی؟ همگی قراره هر حرفی که اینجا زدیم رو فراموش کنیم پس فایده ش چیه؟» + «اینجوری فکر میکنی؟ با این حال نمی‌خوای باور کنی که بعضی چیزا تغییر می‌کنن، که همه ی اینا یه جورایی معنی داره؟ چون من هیچ وقت تا حالا نخواسته بودم برم دنبال چیزی.»

نذار برن رو مخت.همه جا زورگوهایی مثل اونا هست و همیشه هم خواهد بود.

خوشحالم که تونستم ببینمت :)