بریده‌های کتاب کنت دومونت کریستو (دوره سه جلدی)

من مغرور نیستم، ولی خوشبختم. و تصور میکنم که خوشبختی بیشتر از غرور انسان را نابینا میکند.

لب ها به نوعی حرف میزنند و دل ها به نوعی دیگر می اندیشند.

انسان آفريده نشده است تا چنين آسان به سعادت دست يابد. خوشبختى همچون قصرهاى جزاير سحرآميز است كه تعدادى اژده ها دربان هايشان هستند، براى فتح اين قصرها بايد مبارزه كرد

اکنون گوش بده آنچه را که می‌گویم. بنایی را که حوادث خراب کرد حکمت ربانیه می‌تواند دوباره او را بسازد...