بریده‌های کتاب خواب عموجان

ما حتی در بی ریاترین و شرافتمندانه ترین کارهایمان بی آنکه بخواهیم به منافع خودمان فکر می کنیم.

استبداد عادتی ست که به نیاز تبدیل می شود.

به خیالمان زندگی می‌کنیم، در حالی که با عقل و هوش و افکار کسی دیگر به زندگی نگاه می‌کنیم

آن کسی را که نمی‌توانند و نمی‌خواهند نفرتشان را از او پنهان کنند فریب نمی‌دهند

استبداد عادتی است که به نیاز تبدیل می‌شود

ما حتی در بی‌ریاترین و شرافتمندانه‌ترین کارهایمان بی‌آنکه بخواهیم هم به منافع خودمان فکر می‌کنیم، حساب و کتاب می‌کنیم! البته همه مردم خودشان را فریب می‌دهند و به خودشان تلقین می‌کنند که فقط از روی نیکدلی و بزرگواری این کار را می‌کنند

«الان معلوم شد شما مطلقاً مردم این‌جا را نمی‌شناسید، مطلقاً نمی‌شناسید! آخر این فقط نمایشی از شایستگی‌های شنیده‌نشده و دیده‌نشده است، نمایشی کمدی از احساسات پاک و شریف، فقط روکشش طلاست. اگر این پوسته را کنار بزنید، آن وقت جهنم واقعی را حتماً زیر گل‌ها می‌بینید، لانه‌ی زنبور و آشیانه‌ی دشمنی‌ها، جایی که قورتتان می‌دهند و حتی نمی‌گذارند یک نشانه و ردی از شما بماند!»