بریده‌های کتاب النور و پارک

سعی کرد به پارک بگوید، تو جونِ منو نجات دادی. البته نه برای همیشه و کل زندگی‌ام. شاید فقط فعلا جان او را نجات داده بود. ولی تو زندگی منو نجات دادی و الان من مالِ تو هستم. این وجودِ الانِ من، مال توئه. برای همیشه.

النور امیدوار بود که بن دیرتر به بلوغ برسد، چون توی خانه فضایی نبود که او بتواند نوجوانی کند!

النور گفت: «دلم برات تنگ شده.» پارک گفت: «من این‌جام.»

این نگاه عاشقانه النور باید پارک را تا مدت ها زنده نگه میداشت باید او را به خانه میرساند باید وقتی نیمه های شب وحشت زده از خواب بیدار میشد ، این نگاه را به خاطر می آورد