بریده‌ کتاب‌های سنگ کاغذ قیچی

بنابراین ما زمان زیادی را تنها میگذرانیم‌‌.باهم اما جدا

وقتی کسی که دوستش داری دروغ می‌گوید،حسش می‌کنی.

گاهی اوقات یک مصیبت و بلا می‌تواند یک نعمت بزرگ باشد

من عاشق روشی هستم که شما کتابی را دستتان میگیرید. صفحه هارا طوری ورق میزنید که گویی از کاغذ از طلا سخته شده است. سپس آن را طوری بو میکنید انگار میتوانید در داستان نفس بکشید.

محبت مثل نواختن پیانوست و اگر تمرین نکنی ، راه و رسمش یادت می‌رود.

همه ی مردم معتاد هستند و همه ی معتادان آرزوی یک چیز را دارند: فرار از واقعیت

همه ما آنقدر مشغول نگاه کردن به پایین هستیم که یادمان می‌رود به ستاره ها نگاه کنیم.

همیشه در پیدا کردن دوست خیلی موفق نبودم‌، فقط آشنایانی در اطراف خود دارم

لحظاتی چشمانش را می‌بندد تا خودش را از خودش پنهان کند

دروغ ها همان‌قدر که می‌توانند آزاردهنده باشند‌، التیام‌بخش هم هستند.

اما من همیشه از اینکه ثابت کنم مردم اشتباه می‌کنند‌، لذت برده ام.

گاهی خانه بیشتر یک خاطره است تا مکان.

هیچ‌کس نباید قول بده که تا ابد عاشق دیگری می‌ماند، بیشترین قولی که یک انسان عاقل می‌تواند بدهد این است که تلاش خودش را بکند. مردم تغییر می‌کنند و قولها، حتی قول‌هایی که تلاش میکنیم حفظ کنیم هم گاهی شکسته می‌شوند.

زمان می تواند روابط را تغییر دهد؛درست همانطور که دریا می تواند شکل ماسه ها را عوض کند.

گاهی بهتر است غبار خاطراتمان دست نخورده باقی بماند

دروغ ها همانقدر می‌توانند شفا دهنده باشند که آزاردهنده...

اما هیچکس کامل و بی نقص نیست و او هم قطعا یک قدیس نبود

چیزی را که برایش زحمت می‌کشی به دست می‌آوری، نه چیزی را که آرزویش را داری.

چیزی را که برایش زحمت می کشی بدست می آوری. نه چیزی را که آرزویش را داری آدم های معدودی توانایی بخشیدن را دارند و هیچکس هرگز فراموش نمی‌کند