بریده‌های کتاب رویا در شب نیمه تابستان

خواب چون ورشکست شود و نتواند از عهدهٔ ادای دین مقرر خود که اندوه‌کاهی باشد برآید،اندوه بر روح انسان بیش از پیش سنگینی می‌کند......

چنین می‌میرم من، چنین، چنین، چنین اینک من مرده‌ام، اینک پریده‌ام، روحم در آسمان است.

تیسبی: خفته‌ای، ای معشوق من؟ عجبا! مرده‌ای، ای معشوق من؟

چشم آدمیزاد شنوایی ندارد و گوش آدمیزاد بینایی. دست آدمیزاد یارای چشیدن ندارد و، زبانش توان فکر و خیال، و نه دلش میتواند گواهی دهد که رؤیای من چه بود؟

آفتاب روز را چندان حقیقی نیست که او مرا. -هرمیا-

باتم: پیراموس چیست؟ عاشق است یا پهلوان؟ کوینس: عاشقی است که برای خاطر عشق، خودش را مرد و مردانه می کشد.

دیوانه، عاشق و شاعر سراپا از خیال ساخته شده اند.