بریده‌های کتاب تاریخ مختصر اسطوره

اما تجربه‌ی قرائت یک رمان کیفیت‌های معینی دارد که درک سنتیِ اسطوره را یادمان می‌آورد. [...] نوعی مراقبه [...] خوانندگان ناگزیرند روزها یا حتی هفته‌ها با یک رمان زندگی کنند. رمان آنها را به دنیای دیگری می‌برد...

اسطوره داستانی نیست که بتوان آن را در قالبی پیش پا افتاده یا معمولی بازگو کرد. چون حامل معرفت قدسی است، همواره در شرایطی آئینی بازگو می‌شود که آن را از تجربه‌ی عرفی معمول جدا می‌کند، و فهم آن تنها در بستر تحولی روحی و روان‌شناختی امکان‌پذیر است.

مردم باید میان اسطوره‌شناسی و علم عقلانی یکی را انتخاب کنند، و سازشی در کار نخواهد بود.خرد حامل حقیقت بود و اسطوره‌های دینی عاری از حقیقت. اما حقیقت به سطح چیزهایی که «نشان داده شده یا قابل نشان دادن» باشد تقلیل یافته بود که علاوه بر دین، حقایق بیان‌شده در هنر یا موسیقی را نیز کنار می‌گذاشت.

اما یهودیان، مسیحیان و مسلمانان عقیده دارند که خدای‌شان در تاریخ فعال است و می‌توان او را در رویدادهای واقعی در این جهان تجربه کرد. آیا این رویدادها حقیقتاً اتفاق می‌افتند یا فقط اسطوره‌اند؟ به دلیل ورود نوعی نگرش منفی به ذهن غربی‌ها بر اثر نوشته‌های افلاتون و ارسطو، یکتاپرستان به صورت ادواری سعی می‌کنند دین خود را با معیارهای عقلانی فلسفه سازگار کنند، اما غالباً در پایان به این نتیجه می‌رسند که این کار اشتباه بوده است.

اسطوره و اعمال آئینی شرکایی برابرند که هردو به انتقال نوعی حس قدسی کمک می‌کنند و معمولاً این کار را به اتفاق هم انجام می‌دهند، اما گاهی آئین‌ها در جایگاه اول قرار می‌گیرند.