بریده‌ای از کتاب کنستانسیا اثر کارلوس فوئنتس
دیروز
3.7
13
صفحۀ 90
با چه سماجتی از سالخوردگی طفره می‌رویم و چیزی را که نه‌تنها اجتناب‌ناپذیر، بلکه آشکار هم هست، یکسر به کناری می‌رانیم. چقدر دروغ می‌بافیم تا چیزی را که دیگران به روشنی می‌بینند انکار کنیم.
با چه سماجتی از سالخوردگی طفره می‌رویم و چیزی را که نه‌تنها اجتناب‌ناپذیر، بلکه آشکار هم هست، یکسر به کناری می‌رانیم. چقدر دروغ می‌بافیم تا چیزی را که دیگران به روشنی می‌بینند انکار کنیم.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.