بریده‌ای از کتاب من فلوجه را به یاد می آورم اثر فرات العانی
1404/1/1
صفحۀ 38
آری، این امید احمقانه، که وقتی همه‌چیز از دست رفته است آدم به آن چنگ می‌زند، به چه دردی می‌خورد جز اینکه باورش کند و بعد به آن شک کند؟
آری، این امید احمقانه، که وقتی همه‌چیز از دست رفته است آدم به آن چنگ می‌زند، به چه دردی می‌خورد جز اینکه باورش کند و بعد به آن شک کند؟
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.