بریدۀ کتاب

اسم جبرئیل که میاد همه یه فرشته‌ای رو تصور می‌کنیم که جلوی چشم پیامبر ظاهر می‌شده و کلام خدا رو براش تکرار می‌کرده. 🔺️اما جبرئیل مقامش خیلی بالاتر و مسئولیتش خیلی جدی‌تر از این حرف‌هاست. انقدر که خدا تو سوره تکویر بهش میگه "رسول کریم": إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ(١٩) که این قرآن سخن فرشته‌ای بزرگوار است که از طرف خدا می‌آورد. 🔺️به غیر اون صفت، خدا با چهار صفت دیگه هم جبرئیل رو توصیف می‌کنه: ذِي قُوَّةٍ عِنْدَ ذِي الْعَرْشِ مَكِينٍ(٢٠) بله، جبرئیلِ نیرومند است و پیشِ اداره‌کنندۀ جهان مقامی والا دارد. این نیرومندی جبرئیل برای اینه که باید پیامی بزرگ و مهم رو ابلاغ کنه. در این امر رسالت نباید فراموشکار باشه و با دقت و مسئولیت تام کارش رو انجام بده. از طرفی به خاطر همون بزرگ و معتبر و مطمئن بودنش به خدا انقدر نزدیکه که جزو والامقام‌های عرشه. 🔺️در ادامه میگه همچین رسولی می‌تونه به مثابه فرمانده و سرگروه جمعی از فرشتگان باشه. اون فرشته‌ها باید موقع همراهی جبرئیل کاملا مطیع او باشن. طبیعتا این فرد نیرومند و فرمانده باید امانتدار هم باشه. مُطَاعٍ ثَمَّ أَمِينٍ(٢١) فرشتگان گوش‌به‌فرمان اویند و او امین وحی است. 🔺️پیامبر از جبرئیل درباره قدرت و امانتداری او می‌پرسه. جبرئیل میگه: اما نمونه قوت من این که: مأمور نابودى شهرهاى قوم لوط شدم، و آن چهار شهر بود، در هر شهر چهارصد هزار مرد جنگجو وجود داشت، به جز فرزندان آنها، من این شهرها را از زمین برداشتم و به آسمان بردم تا آنجا که فرشتگان آسمان صداى حیوانات آنها را شنیدند، سپس به زمین آوردم، و زیر و رو کردم! و اما نمونه امانت من این است: هیچ دستورى به من داده نشده که از آن دستور کمترین تخطى کرده باشم. (تفسیر نمونه)