بریدۀ کتاب
1403/3/31
4.6
3
صفحۀ 290
غالباً شادی‌مان را منوط به دیگران می‌دانیم: رئیس مستبد، رفیق دمدمی، دنبال کننده‌های اینستاگرام، اپیکتتوس، که خودش سابقاً برده بوده، به این وضع می‌گوید بندگیِ خود خواسته. کسی را می‌توان آزاد دانست که در تمنای هیچ چیز نباشد. اپیکتوس می‌گوید تصور کنید روزی جسمتان را تقدیم غریبه‌ای در خیابان کنید. احمقانه است، نه؟ این کاری‌ست که ما هر روز با ذهن مان می‌کنیم. ما استقلال و قدرتمان را به دیگران واگذار می‌کنیم و اجازه می‌دهیم ذهنمان مستعمره شان شود. باید آنها را از قلمرومان بیرون کنیم. همین حالا. خیلی هم سخت نیست. تغییر دادن خودمان خیلی ساده‌تر است از تغییر دنیا.
غالباً شادی‌مان را منوط به دیگران می‌دانیم: رئیس مستبد، رفیق دمدمی، دنبال کننده‌های اینستاگرام، اپیکتتوس، که خودش سابقاً برده بوده، به این وضع می‌گوید بندگیِ خود خواسته. کسی را می‌توان آزاد دانست که در تمنای هیچ چیز نباشد. اپیکتوس می‌گوید تصور کنید روزی جسمتان را تقدیم غریبه‌ای در خیابان کنید. احمقانه است، نه؟ این کاری‌ست که ما هر روز با ذهن مان می‌کنیم. ما استقلال و قدرتمان را به دیگران واگذار می‌کنیم و اجازه می‌دهیم ذهنمان مستعمره شان شود. باید آنها را از قلمرومان بیرون کنیم. همین حالا. خیلی هم سخت نیست. تغییر دادن خودمان خیلی ساده‌تر است از تغییر دنیا.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.