بریده‌ای از کتاب اقیانوسی در ذهن اثر کلر وندرپول

معلوم بود گونار اصلاً تحت تأثیر دانش نجومی من قرار نگرفته، چون غرغر کرد:« کسی راجع به دونستن اسم ستاره‌ها صحبت نکرد! آسمون برای مسابقه یا امتحان. نیست تنها سؤال اینه که آیا می‌تونی بالا رو نگاه کنی و همه چی رو ببینی؟ اسمای صُورفلکی هیچ اهمیتی ندارن! ستاره‌ها هم به هم وصل نیستن! ستاره‌ها برای این توی آسمون هستن که بهشون خیره بشیم، اونا رو تحسین کنیم و ازشون لذت ببریم... مثل ماهی‌گیری با قلاب! هدف از ماهی‌گیری با قلاب، گرفتن ماهی نیست؛ هدف اینه که از آب و نسیم و ماهیایی که دور پات شنا می‌کنن، لذت ببری، حالا اگه تونستی یه ماهی هم بگیری خوبه ولی اگه نتونستی... چه بهتر! چون معنیش اینه که باید دوباره برگردی و از اول تلاش کنی.»