بریده‌ای از کتاب به صرف قهوه و پیتا؛ سفرنامه و عکس های بوسنی و هرزگوین اثر معصومه صفایی راد

خانمی تعریف می کرد که مثلا من میدانم معلم مدرسه نوه ام توی جنگ فلانی را کشته و فلان اداره و مدیرش هم همین طور و آن یکی همسایه مان چه قتلی کرده.من مریض که می شوم بیمارستان نمی روم.چون دکتر آنجا قاتل است.صد تا دزد به خانه آدم بزند،سراغ پلیسی می رود که خودش متجاوز است؟!