بریده‌ای از کتاب لاشه لطیف اثر آگوستینا باستریکا

نفرت به آدم تواناییِ ادامه‌ی راه را می‌بخشد‌. ساختاری شکننده را حفظ می‌کند، تاروپودها را به هم می‌بافد، طوری که خلأ بر چیزی مستولی نشود. ای کاش می‌توانست از کسی بابت مرگ پسرش متنفر شود. اما در مورد مرگِ ناگهانی چه کسی را می‌توان مقصر دانست؟ کوشید از خدا متنفر باشد، اما به خدا ایمان ندارد. کوشید از کل انسانیت که آن‌قدر آسیب‌پذیر و درهم‌شکسته بود متنفر شود، اما نتوانست این کار را ادامه دهد، زیرا تنفر از همه درست مثل تنفر از هیچ‌کس است.