بریده‌ای از کتاب چگونه حال خودمان را بهتر کنیم ؟ اثر سحر غفوری

این به این معنی نیست که کودک از درد، فقدان و از دست‌دادن، عصبانیت یا اندوه و از طیف گسترده احساسات انسانی حذر می‌کند بلکه بدین معناست که راهنما یا والدین برای فرزندانشان زمینه‌ی احساس امنیت و تاب‌آوری را فراهم کرده‌اند تا کودک زمانی که با سختی‌ها مواجه می‌شود به آن مراجعه کند. درصورتی‌که والدین خودشان به التیام و بهبودی دست نیافته باشند و حتی آسیب‌های حل‌نشده‌ی خود را شناسایی نکرده باشند نمی‌توانند آگاهانه مسیر زندگی خود را طی کنند چه برسد به اینکه همانند راهنمای قابل‌اعتماد برای شخص دیگری عمل کنند. معمولاً والدین آسیب‌های حل‌نشده‌ی خود را به فرزندانشان منتقل می‌کنند.