بریده‌ای از کتاب مارک و پلو: مجموعه ای از سفرنامه ها و عکس ها اثر منصور ضابطیان
1403/8/4
صفحۀ 137
... کره‌ای‌ها تصمیم گرفته‌اند حساب خودشان را از ژاپنی‌ها و چینی‌ها و بقیه‌ی مردم آسیای جنوب‌شرقی جدا کنند. آنها با صنعت‌شان همه جای دنیا را گرفته‌اند و حالا نوبت فرهنگ است. سریال‌ها و فیلم‌های کره‌ای دارد مثل یك جریان آرام در رگ‌های فرهنگی مردم دنیا جاری می‌شود، بی‌آن‌که خود بدانند. پنهانی‌ترین اتفاقات تاریخی‌شان را با منقاش از دل کتاب‌ها بیرون می‌کشند و برای شخصیت‌هایی که تنها یك خط در تاریخ مدون‌شان سابقه دارند، مجموعه‌های تلویزیونی صد قسمتی می‌سازند. کره‌ای‌ها جریانی فرهنگی به اسم «هالیو» راه انداخته‌اند که حالا بعد از شش سال دارند میوه‌اش را می‌چینند. کاری که ما نکرده‌ایم و نمی‌کنیم. صدای فیلم‌هایمان ضعیف است. دورتر از مرزها نمی‌رود یا اگر برود، همه‌گیر نمی‌شود. تازه اگر خوشبین باشیم و بگوییم که تصویری ناقص یا غلط از ایران ارائه نمی‌دهند. در ذهن اغلب کره‌ای‌ها، ایران سرزمینی است که آن را از طریق فیلم «بچه‌های آسمان» دیده‌اند. مدام خودم را جای آنها می‌گذارم که با دیدن «تنها» این فیلم، چه تصویری از ایران در ذهن‌شان نقش بسته و مدام توضیح می‌دهم که فیلم فقط راوی بخش کوچکی از زندگی ایرانی است و سرزمین ما مدرن‌تر از آن چیزی است که در فیلم از کوچه پس‌کوچه‌های جنوب تهران دیده‌اند. برای کره‌ای‌ها مهم است که مردم دنیا بدانند آنها فرهنگی عمیق‌تر و کهن‌تر از چین و ژاپن دارند.
... کره‌ای‌ها تصمیم گرفته‌اند حساب خودشان را از ژاپنی‌ها و چینی‌ها و بقیه‌ی مردم آسیای جنوب‌شرقی جدا کنند. آنها با صنعت‌شان همه جای دنیا را گرفته‌اند و حالا نوبت فرهنگ است. سریال‌ها و فیلم‌های کره‌ای دارد مثل یك جریان آرام در رگ‌های فرهنگی مردم دنیا جاری می‌شود، بی‌آن‌که خود بدانند. پنهانی‌ترین اتفاقات تاریخی‌شان را با منقاش از دل کتاب‌ها بیرون می‌کشند و برای شخصیت‌هایی که تنها یك خط در تاریخ مدون‌شان سابقه دارند، مجموعه‌های تلویزیونی صد قسمتی می‌سازند. کره‌ای‌ها جریانی فرهنگی به اسم «هالیو» راه انداخته‌اند که حالا بعد از شش سال دارند میوه‌اش را می‌چینند. کاری که ما نکرده‌ایم و نمی‌کنیم. صدای فیلم‌هایمان ضعیف است. دورتر از مرزها نمی‌رود یا اگر برود، همه‌گیر نمی‌شود. تازه اگر خوشبین باشیم و بگوییم که تصویری ناقص یا غلط از ایران ارائه نمی‌دهند. در ذهن اغلب کره‌ای‌ها، ایران سرزمینی است که آن را از طریق فیلم «بچه‌های آسمان» دیده‌اند. مدام خودم را جای آنها می‌گذارم که با دیدن «تنها» این فیلم، چه تصویری از ایران در ذهن‌شان نقش بسته و مدام توضیح می‌دهم که فیلم فقط راوی بخش کوچکی از زندگی ایرانی است و سرزمین ما مدرن‌تر از آن چیزی است که در فیلم از کوچه پس‌کوچه‌های جنوب تهران دیده‌اند. برای کره‌ای‌ها مهم است که مردم دنیا بدانند آنها فرهنگی عمیق‌تر و کهن‌تر از چین و ژاپن دارند.
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.