بریده‌ای از کتاب تاریخ کتابخوانی اثر آلبرتو منگوئل

آمبروز (اسقفی سرشناس) کتابخوان شگفت‌انگیزی بود‌. به گفتهٔ آگوستین، «وقتی کتاب می‌خواند، چشمانش روی سطور می‌لغزیدند و قلبش به دنبال معنای نوشته بود، اما صدایی از او بلند نمی‌شد و زبانش نمی جنبید. هر کسی می‌توانست آزادانه به حضور او برود و ورود میهمانان از پیش اعلام نمی‌شد، در نتیجه در اغلب مواقع وقتی به دیدار او می‌رفتیم، می‌دیدیم که در سکوت غرق مطالعه است، چرا که او هرگز با صدای بلند چیزی نمی‌خواند.»