بریده‌ای از کتاب سفارش ماندگار اثر موسی صدر

اما در لبنان و جهان عرب و تمام مشرق، ارزش و ارج دانشجویان و امیدی که به دانشجویشان بسته‌اند، بیشتر از مناطق دیگر است. علت این امر آن است که شرق بطور کلی در زمانِ حال به‌سر نمی‌برد،‌ بلکه در بعد احساسات خود در گذشته‌اش به سر میبرد و در بعد عقل و مطالعه در جوامع دیگر به سر میبرد. امروز جامعه کنونی ما چه دستاوردی دارد؟ چه علمی را کشف کرده‌ایم؟ چه صنعتی را پیشه کرده‌ایم؟ چه نظریه ای را به جهان عرضه کرده‌ایم؟چه خدمتی به صلح جهانی کرده‌ایم؟ چه هدیه نفیس و نادری را میتوانیم به جهان بدهیم؟ بنابراین جامعه کنونی‌مان از جهان میگیرد و چیزی به جهان نمی‌دهد. و این وضع، معنایش با همهٔ احترام به خودم و دیگران مرگ است. مرده کسی است که میگیرد و چیزی نمی‌دهد. چگونه میگیرد؟ بی‌اراده از محیط خارج می‌گیرد زیرا محیط و آب و هوا و ویروس‌ها و زمین و خاک، همگی، بر جسد مرده تاثیر می‌نهند بی آنکه چیزی از میت برگیرند در حالی که انسان زنده کسی است که داد و ستد دارد. اما آنکه میدهد و نمیگیرد، به تعبیر یکی از ادبیان بزرگ لبنان، فردی غریب و شگفت آور است.