بریده‌ای از کتاب و هر روز صبح راه خانه دورتر و دورتر می شود اثر فردریک بکمن
1404/3/8
صفحۀ 16
پاهای نوآ از کنار نیمکت آویزان شده و به زمین نمی‌رسد اما سرش همیشه توی فضاست. چون هنوز آن‌قدر عمر نکرده که اجازه بدهد کسی فکرش را روی زمین نگه دارد.
پاهای نوآ از کنار نیمکت آویزان شده و به زمین نمی‌رسد اما سرش همیشه توی فضاست. چون هنوز آن‌قدر عمر نکرده که اجازه بدهد کسی فکرش را روی زمین نگه دارد.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.