بریده‌ای از کتاب پختستان اثر ادوین ابوت

روزگاری، به پیروی از بدعت‌های کهن، قوای فعلیه و عواطف رقیقه مردم، مقهور این عقیده باطل بود که «سلوک آدمی بسته به عزم و تلاش تشویق و تحسین و تمرین و تربیت یا هر چیز دیگری جز شکل ظاهر است». لاکن دایره‌ها، به یُمن کاردانی خود، این بدعت‌ها را از ریشه برانداختند. کسی که نخستین بار به نوع بشر فهماند که انسان ساخته ترکیب ظاهر خویش هست پانتوسیکلوس همان بزرگ دایره بود، که به عنوان نشاننده فتنه رنگ، در صفحات پیش وصفش گذشت. پانتوسیکلوس می‌گفت: «اگر فی‌المثل به شکل یک دو ساق یکی با دو ساق نامساوی زاییده شوی، قهرا به اعمال خلاف دست خواهی زد، مگر آنکه دو ساقت را یکسان کنی. و برای چنین کاری باید رجوع کنی به شفاخانه مخصوص دو ساق برابران. همچنین اگر مثلث، یا مربع، یا حتی کثیرالاضلاع اما نامنتظم به دنیا آمده باشی، شفای دردت را باید در یکی از شفاخانه‌های اختصاصی منتظمین سراغ بگیری، وگرنه عمر را در گوشه زندان حکومت یا با گوشه جلاد حکومت به سر خواهی رساند.»