بریده‌ای از کتاب چگونه کتاب بخوانیم اثر چارلزلینکن ون دورن

لفظ‌گرایی عبارت است از عادت ناپسند استعمال واژه‌ها بدون توجه به افکاری که باید القا کنند و بدون داشتن آگاهی از تجاربی که آن واژه‌ها باید نشان دهند. لفظ‌گرایی بازی با کلمات است. «لفظ‌گرایی» نشان‌دهنده خطای مداوم خوانندگانی است که در خواندن تحلیلی قصور می‌کنند. چنین خوانندگانی هرگز پا را از مرز واژه‌ها فراتر نمی‌گذارند. آنچه را که می‌خوانند به شکلی تحت‌الفظی و بدون داشتن نتیجه‌ای حفظ می‌کنند. یکی از انتقاد هایی که برخی متخصصان تعلیم و تربیت امروزی به هنر های امروزی دارند این است که این هنرها لفظ گرا هستند. به نظر می‌رسد که دقیقاً خلاف این مطلب صحیح باشد. ضعف موجود در خواندن - لفظ‌گرایی متداول - افرادی که در مهارت‌های دستوری و منطقی تمرینی ندارند نشان می‌دهند چگونه کمبود این مهارت باعث می‌شود خوانندگان، بجای اینکه بر کلمات تسلط یابند، اسیر دست آن‌ها شوند.