بریده‌ای از کتاب دیدن اثر بیژن الهی

چراغ را اگر، رخت که می‌کشد به خانه‌ی دیگر، روشن گذاشته باشد — آه، گذران از دم آن پنجره‌ی کوتاه، وه! چه جذّابند اتاقهای خالی اما روشن