بریده‌ای از کتاب داستانهای کوتاه ادگار آلن پو اثر پریسا سلیمان‌زاده اردبیلی

کیست که خود را بارها و بارها درحال ارتکاب عملی احمقانه یا نفرت انگیز ندیده باشد،آن هم کاری که فقط و فقط به این دلیل انجام می شود که نباید بشود؟آیا ما در بهترین قضاوت هایمان، تمایلی همیشگی به نقض قانون نداریم،تنها به این دلیل که قانون است؟