بریده‌ای از کتاب کمونیسم رفت، ما ماندیم و حتی خندیدیم اثر اسلاونکا دراکولیچ

درست است،مردم از سر فقر بود که چیزی را دور نمی ریختند،اما از سر فقری خاص،فقری که در آن تمام مملکت محرومیت می کشید،همه فقیر بودند،فقر و محدودیت وضعیتی بود که بعید بود هرگز تغییر کند،چون با حرف،اعلامیه و وعده وعید سیاستمداران نمی‌شد آن را تغییر داد.